Jak objawia się przepuklina pępkowa u niemowląt?
Zdarza się, że z przepukliną dziecko przychodzi na świat. Najczęściej jednak pojawia się ona w okolicach 2-3 miesiąca życia niemowlaka i większości jest powodowana nadmiernym wysiłkiem w obrębie mięśni brzucha związanych z płaczem kolkowym. Przepuklina w miejscu pępuszka tworzy wybrzuszenie, które wyglądem przypomina mały balonik. Przypadłość ta nie boli niemowlęcia ani nie sprawia dyskomfortu.
Przyczyny powstawania przepukliny pępkowej u niemowląt
Mięśnie i inne tkanki formujące się w miejscu, w którym naczynia krwionośne pępowiny są połączone z płodem określa się mianem pierścienia pępkowego. Zazwyczaj pierścień zamyka się jeszcze przed narodzinami. Jeśli jednak tak się nie stanie, otwór który pozostaje nie zamknięty pozwala na wydostanie się tkanki tworząc wybrzuszenie.
Przepuklina uwidacznia się bardziej w momencie kiedy dziecko stoi, siedzi, płacze napina mięśnie brzucha lub wypróżnia się.
Leczenie przepukliny pępkowej
Przepuklinę pępkową powinien zdiagnozować pediatra pierwszego kontaktu, z którym udajemy się z dzieckiem np. do szczepienia. Jeżeli lekarz uzna, że jest taka konieczność wypisze skierowanie do chirurga dziecięcego (zazwyczaj tak się właśnie dzieje).
Istnieją dwie teorie na temat leczenia przepukliny pępkowej. Część chirurgów uważa, że przepuklinę należy zostawić samą sobie i czekać aż wchłonie się samoistnie, co powinno nastąpić do 2 roku życia dziecka. Jeżeli tak się nie stanie malca czeka operacja. Druga teoria zakłada, ze przepuklinę pępkową należy odprowadzać (tzn. delikatnie wcisnąć – może to zrobić tylko lekarz!) i plastrować, przez co proces zamykania pierścienia pępkowego następuje szybciej i sprawniej.
Co powinno nas niepokoić?
Jeżeli dziecko gorączkuje, wymiotuje i skarży się na ból w okolicy pępka a przepuklina jest zaczerwieniona należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem! Może to być bowiem początek infekcji lub uwięźnięcie jelita.
Od siebie :
Przepuklina pępkowa przytrafiła się mojemu synkowi. Kiedy skończył 2,5 miesiąca wyszła naprawdę bardzo duża. Po wizytach w poradni chirurgicznej i plastrowaniu pępuszka około 6 razy (8 tygodni), pępuszek synka wciągnął się całkowicie i wygląda teraz zupełnie normalnie.
Przepuklina pępkowa
Zaplastrowany pępek
Absolutnie błędne postępowanie zostało zalecone. NIE MA absolutnie żadnych wskazań do plastrowania przepukliny u dziecka, a tym bardziej u chłopca. Przepukliny pępkowe wchłaniają się samoczynnie, jedynym postępowaniem jakie należy wdrożyć do częstsze i kładzenie na brzuchu (zawsze pod kontrolą rodziców). Plastrowanie jest błędne i nic nie wnosi.
Artykuł konsultowany z chirurgiem dziecięcym
Witam, mi również chirurdzy dziecięcy z pobliskiego szpitala odradzali plastrowania – córka miała jeszcze większy pępek. W innym szpitalu z kolei zaklejono jej pępek i po 7 dniach była widoczna ogromna poprawa. Potem córka trafiła do tego pobliskiego szpitala – wenflony, płacz i pępek znów urósł ( w między czasie nie chciano zakleić ze względu na zapalenie płuc). Potem przewieziono ją znów do tego innego szpitala i tam ponownie zaklejono na 7 dni i pępek się ponownie zmniejszył. Następnie udałam się do tego pobliskiego szpitala na trzecie plastroanie ale tu znów lekarze mówią że to „nic nie wnosi”
… no tak, najlepiej to czekać na operację!
Moim zdaniem jeśli lekarz zaklei pępek odpowiednio to nie ma co się martwić o przykliszczenie jelit. Gorzej jeśli zabierze się za to rodzic, któremu lekarze nie chcą pomóc – wtedy jest ryzyko.
Dziś mojej coreczce tez zaklejono pępek, jest również po pierwszym szczepieniu jak narazie nie placze i wszystko jest dobrze za jakiś czas napisze jak z pepuszkiem. Pozdrawiam
Witam, jak widać jest to temat kontrowersyjny i co lekarz to opinia. Jestem mamą wcześniaka z 26 tc. Synowi oczywiście wyszła przepuklina pępkowa. Cały okres pobytu w szpitalu 92 dni nie zakładano mu plastra. W dniu wypisu że szpitala jak zapytałam co mam z tym robić odesłano mnie do pediatry żeby dał mi skierowanie do chirurga i zalecono plastrowanie. Pediatra stwierdził że odchodzi się od tej metody ale skierował mnie zgodnie z zaleceniami do chirurga. Położna patronazowa też stwierdziła że się już tego nie praktykuje. Chirurg dziecięcy stwierdził że nic z tym nie robimy, czekamy do roczku bo ma się wchłonąć samo jak mięśnie brzucha się wzmocnią i układanie na brzuchu. Po miesiącu od wyjścia że szpitala kontrolna wizyta w poradni neonatologicznej i opieprz czemu nie plastrujemy pępka, neonatolog stwierdził że chirurg się myli i jak będziemy czekać rok to operacja murowana. Co lekarz to inna opinia i jeden podważa zdanie drugiego. Plastrowalam 35 dni, efekt jest taki że na moje oko już jej nie ma. Idę na kontrole żeby stwierdzono czy już jest ok czy jeszcze przez jakiś czas zakładać. Najgorsze jest to, że czytam że przez nieumiejetne zakładanie plastra można zrobić jeszcze większą szkodę i że powinien to robić lekarz. Ale jak pokazuje nasz przykład każdy mówi co innego, nie ma jednoznacznej opinii w świecie medycyny co do tego zagadnienia a rodzice pozostawieni są sami z tym problemem nie wspomnę o tym kto ten plaster powinien zakładać, rodzic czy specjalista, czyli lekarz.