Obowiązki domowe dziecka – kiedy zacząć wprowadzać?

Każdy rodzic marzy by jego dziecko bez wykrętów i samo z siebie pomagało w obowiązkach domowych. Wyegzekwowanie od 10-latka jakiejkolwiek czynności graniczy czasem z cudem, szczególnie jeżeli oczekuje się od dziecka czegoś pierwszy raz w życiu. Dlatego tak ważne jest wprowadzenie systematyczności już od najmłodszych lat. Jak to zrobić i czego oczekiwać od 3-latka a czego od 7-latka w dzisiejszym poście :)

Nie od dzisiaj wiadomo, że chęci dziecka do sprzątania można by porównać do zapału Kłapouchego z Kubusia Puchatka. Tysiąc wymówek i co 10 minut bombardujące nasze uszy „zaraz mamo”. Jak sprawić, żeby 7-latek chętnie pomagał w obowiązkach domowych i czy faktycznie dziecko powinno owe obowiązki posiadać?

Tak, powinno. A nawet musi bo fakt ten zaprocentuje w przyszłości. Znam wiele mam, które uważają, że czas dzieciństwa nie powinien być zakłócony w żaden sposób i po to jest się dzieckiem by móc się bawić a nie spędzać czas na wykonywaniu nużących czynności.

A może tak obowiązek zamienić w zabawę? Ten sposób na pewno będzie idealnym rozwiązaniem u dzieci 2 – 3 letnich (już czuje gromy spadające na mnie za to, że tak małe dzieci chcę wykorzystywać do pracy fizycznej…. ;) ) Taki oto malec może bowiem wykonywać już pewne czynności i czerpać przy tym niesamowitą radość. Dzieci w tym wieku uwielbiają naśladować rodziców dlatego każda okazja by spróbować „dorosłego życia” dostarcza im niesamowitej frajdy oraz buduje w nich poczucie, że są w domu tak samo potrzebne jak mama i tata.

Od czego zacząć?

OBOWIĄZKI 2-3 LATKA (odpowiedniejszą nazwą w tym przedziale wiekowym będzie pomoc w pracach domowych)

  • układanie zabawek po skończonej zabawie
  • wynoszenie papierków, skórek od bananów itp. do kosza na śmieci
  • pomoc w ścieraniu kurzu z półek
  • pomoc w myciu naczyń/rozładowywaniu zmywarki
  • pomoc w odkurzaniu (moja córka bardzo się do tego garnie mimo, że rura jest większa od niej ;) )
  • wkładanie obranych przez nas ziemniaków do garnka z wodą
  • wkładanie brudnych ubrań do pralki
  • rozkładanie serwetek na stole

Dobrze jeśli czynności te nie są wykonywane pod przymusem a wplecione są w nie elementy zabawy. Pamiętajmy też, że jeżeli dziecko samo chce nam pomóc – pozwólmy mu. Może nie zrobi tego tak szybko, sprawnie i dokładnie jak my, ale będzie wiedziało, że jest nam potrzebne i mile widziane podczas codziennych czynności domowych.

3-4 latki można już też „obarczyć” konsekwencją wykonywanych przez nie czynności. Jeżeli rozleje wodę, wysypie płatki na podłogę nie biegnijmy mu od razu na pomoc a pozwólmy wykazać się samodzielnością.

Nie powinniśmy jednak mylić pomocy w domu z obowiązkami, które muszą powtarzać się z określoną częstotliwością. Takimi zadaniami możemy obarczyć 6-7 latka. Nauczy go to systematyczności i sumienności.

OBOWIĄZKI 6-7 LATKA

  • wynoszenie śmieci
  • ścielenie łóżka
  • ścieranie kurzy w swoim pokoju
  • odkurzanie w swoim pokoju
  • znoszenie ze stołu
  • nakrywanie do stołu
  • wkładanie brudnych rzeczy do kosza na brudna bieliznę
  • drobne zakupy w pobliskim sklepie
  • wyciąganie listów ze skrzynki

WAŻNE

Bądźmy konsekwentni. Jeżeli uzgodniliśmy z dzieckiem zasady obowiązujące w domu trzymajmy się nich - zarówno w stosunku do dziecka jak i my sami.

Nie zapominajmy jednak, że ustalając obowiązki mamy nadal do czynienia z dziećmi, które w ciągu dnia powinny mieć również czas na szkołę, odrabianie lekcji oraz zabawę.

2 komentarzy nt. „Obowiązki domowe dziecka – kiedy zacząć wprowadzać?

  1. Dobrze, że o tym piszesz bo wielu rodziców woli wysyłać dzieci na wszelkie możliwe zajęcia dodatkowe, zostawić je od 7 do 17 w szkolnej świetlicy, a po powrocie włączyć im komputer i mieć święty spokój. A obowiązki, wykonywane pod okiem rodziców i z rodzicami to przecież też nauka. A dla dziecka przyjemność, bo to czas spędzony razem, pomoc dla ukochanych rodziców i pokazanie, jaki jest już duży i odpowiedzialny. Moje dzieciaki mają swoje obowiązki w domu. Nie wykręcają się, ale mają je od małego. Krzyś (3 lata) zawsze mi opróżnia zmywarkę, odnosi zdjęte pranie, Julka (6 lat) ściera kurze, znosi ze stołu, robi drobne zakupy, a wczoraj zrobiła porządek na balkonie (zamiatanie, umycie podłogi, powieszenie prania). Obydwoje sprzątają swoje pokoje i pomagają mi w kuchni. Wczoraj lepili ze mną pierogi. Oni to uwielbiają, a ja mam trochę mniej pracy. Choć na początku było tej pracy więcej przez poprawianie po nich. Ale teraz ta cierpliwość procentuje :) Więc zdecydowanie warto!

  2. Zgadzam się w 100%!!! Dziecko, które pomaga, czuję się również potrzebne i dumne z siebie. Ale to rodzice muszą to dziecko nauczyć konsekwencji!
    My uczymy córeczkę odkąd pamiętam wspólnego sprzątania zabawek, zbierania porozrzucanych papierków, podlewania kwiatów, wycierania rozlanych napojów, itp…Zaczęliśmy od sprzątania przez zabawę, jak córcia miała półtora roku.Teraz ma 2 i pół i są to już świadowe działania. Córcia najczęściej pomaga bez specjalnego namawiania z naszej strony. I wciąż jest to dla niej fajna zabawa :)

Odpowiedz na „AneczkaAnuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *

*

Możesz użyć następujących tagów oraz atrybutów HTML-a: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>